Śledź nas na:



Psychologia twórczości - pojęcie twórczości

Twórczość- to umiejętność wytwarzania czegoś, myślenia, wyrażania siebie, pewne spojrzenie na świat w sposób indywidualny, kreatywny; inteligencja, aktywność, odwaga przedstawiania swego zdania, otwartość na świat itd.

Nowość- cecha twórczość, niepowtarzalność. Celem są wartości estetyczne, ukazanie piękna poprzez różne dziedziny artystyczne np. film, muzyka, itp. Tylko człowiek jest zdolny do wyrażania uczuć estetycznych. Celem jest dobro drugiego człowieka. Wartość moralna, estetyczna. Poświęcenie temu wartości pragmatycznych, praktycznych. Celem najwyższym jest wynalazczość, ekonomiczność.


Twórczość to nie tylko domena twórców. Każdy może być twórczy, może tworzyć na tyle ile może.


Twórczość – słowo w starożytnej Grecji nie istniało - wówczas określano to jako „ ROBIĆ”. Na oznaczenie artystów używano słowa – „ROBIĆ” bo oni odtwarzali naturę, to co się działo w życiu codziennym.


O twórczości mówiono później w odniesieniu do poetów. Polskie słowo twórczość ma pochodzenie łacińskie „ creator ex nihil creat„ - jako i Bóg stwórca z niczego stwarzający.

Atrybutem człowieka jest to, że jest twórcą, natomiast stwórcą Bóg. Rozumienie twórczości jako stwarzania z niczego utożsamia się z Bogiem. W wieku XIX zaczyna się dostrzegać człowieka w różnych dziedzinach funkcjonowania.

Dzieci też są zdolne do tworzenia na miarę swoich możliwości. Bywają oryginalne. Ale zauważa się różnice w porównaniu z twórczością dorosłych. Są to prace wykonywane zazwyczaj na pewną okoliczność. Można mówić o czymś, że jest oryginalne dla danej osoby, nie koniecznie dla innych.

Współczesne malarstwo bardzo wiele czerpie z twórczość chorych psychiczne.



Zobacz także